To o tobie, siostro.

To nie tylko teksty.
To echo tego, co Ty też kiedyś powiedziałaś – może tylko w środku.
To przestrzeń dla kobiet, które milczały zbyt długo, które myślały, że to tylko one się tak czują.

Piszę tu tak, jakbyś siedziała naprzeciwko.
Bez masek. Bez filtra. Bez zgody na udawanie, że nie boli.

To o Tobie, siostro,
która odchodzisz bez drzwi trzaskania.
Która zostajesz, ale już nie za każdą cenę.
Która przestajesz tłumaczyć się ze wszystkiego.